《三字经》拼音拼音版rénzhīchū xìngběnshàn人之初 ,性本善。xìngxiāngjìn xíxiāngyuǎn性相近 ,习相远。gǒubújiàoxìngnǎiqiān苟不教 ,性乃迁。jiàozhīdào guìyǐzhuān教之道 ,贵以专。xī mèngmǔzélínchǔ昔孟母 ，择邻处。zǐbùxuéduànjīzhù子不学 ，断机杼。dòuyānshānyǒuyìfāng窦燕山 ，有义方。jiàowǔzǐmíng jùyáng教五子，名俱扬。yǎngbújiàofùzhīguò养不教，父之过。jiàobùyánshīzhīduò教不严，师之惰。zǐbùxuéfēisuǒyí子不学，非所宜。yòubùxuélǎohéwéi幼不学，老何为。yùbùzhuóbùchéng qì玉不琢，不成器 。rénbùxuébùzhīyì人不学，不知义 。wèirénzǐfāng shào shí为人子，方少时。qīnshīyǒuxílǐyí亲师友，习礼仪。xiāng jiǔ língnéngwēnxí香九龄，能温席。xiàoyúqīnsuǒdāngzhí孝于亲，所当执。róngsìsuìnéng rànglí融四岁，能让梨。tìyúzhǎngyíxiānzhī弟于长，宜先知 。shǒu xiàotìcìjiàn wén首孝弟，次见闻 。zhīmǒushùshímǒuwén知某数，识某文。yīérshíshíérbǎi一而十，十而百。bǎiérqiānqiānérwàn百而千，千而万。sāncáizhětiāndìrén三才者，天地人。sān guāng zhěrìyuèxīng三光者，日月星。sāngāng zhějūnchényì三纲者，君臣义。fùzǐqīnfūfùshùn父子亲，夫妇顺 。yuēchūn xiàyuēqiūdōng曰春夏，曰秋冬。cǐsìshíyùnbù qióng此四时，运不穷。yuēnánběiyuēxīdōng曰南北，曰西东。cǐsìfāngyìnghūzhōng此四方，应乎中。yuēshuǐ huǒmùjīntǔ曰水火，木金土。cǐwǔxíngběnhūshù此五行，本乎数。yuērényìlǐzhìxìn曰仁义，礼智信 。cǐwǔchángbùróng wěn此五常，不容紊。dàoliáng shūmàishǔjì稻粱菽，麦黍稷。cǐliùgǔrénsuǒshí此六谷，人所食。mǎniúyángjīquǎnshǐ马牛羊，鸡犬豕。cǐliùchùrénsuǒsì此六畜，人所饲。yuēxǐnùyuēāijù曰喜怒，曰哀惧 。àiwùyùqīqíngjù爱恶欲，七情具 。páotǔgémùshíjīn匏土革，木石金。sīyǔzhúnǎibāyīn丝与竹，乃八音。gāozēngzǔfùérshēn高曾祖，父而身。shēnérzǐzǐérsūn身而子，子而孙。zìzǐsūnzhì xuán zēng自子孙，至玄曾nǎijiǔzúrénzhī lún乃九族，人之伦。fùzǐēnf...
