《弟子规》全文带拼音《弟子规》全文带拼音zǒngxù 总叙 dìzǐguīshèng rén xùn 弟子规，圣人训。shǒuxiàotìcìjǐn xìn 首孝悌，次谨信。fànài zhòngér qīn rén 泛爱众，而亲仁。yǒuyúlìzéxué wén 有余力，则学文。rùzéxiào 入则孝 fùmǔhūyìngwùhuǎn 父母呼，应勿缓。fùmǔmìngxíng wùlǎn 父母命，行勿懒。fùmǔjiàoxūjìngtīng 父母教，须敬听。fùmǔzéxūshùnchéng 父 母责，须顺承。dōngzéwēnxiàzéqìng 冬则温，夏则凊。chénzéxǐnghūn zédìng 晨则省，昏则定。chūbìgàofǎnbìmiàn 出必告，反必面。jūyǒu chángyè wúbiàn 居有常，业无变。shìsuīxiǎowùshànwéi 事虽小，勿擅为。gǒushànwéizǐdào kuī 苟擅为，子道亏。wùsuī xiǎowùsīcáng 物虽小，勿私藏。gǒusīcángqīn xīn shāng 苟 私藏，亲心伤。qīnsuǒ hàolìwèi jù 亲所好，力为具。qīnsuǒ wùjǐnwèi qù 亲所恶，谨为去。shēnyǒu shāngyí qīn yōu 身有伤，贻亲忧。déyǒu shāngyí qīn xiū 德有伤，贻亲羞。qīnàiwǒxiàohénán亲爱我，孝何难。qīnzēngwǒxiàofāngxián 亲憎我，孝方贤。qīnyǒu guòjiàn shǐ gēng 亲有过，谏使更。yíwúsèróuwúshēng 怡 吾色，柔吾声。jiànbúrùyuèfùjiàn 谏不入，悦复谏。háoqìsuítàwúyuàn 号泣随，挞无怨。qīn yǒu jíyàoxiāncháng 亲 有疾，药先尝。zhòuyèshìbùlíchuáng 昼夜侍，不离床。sāngsān niánchángbēi yè 丧三年，常悲咽。jūchù biànjiǔ ròu jué 居处变，酒肉绝。sāngjìn lǐjìjìn chéng 丧 尽礼，祭尽诚。shìsǐzhěrúshì shēng 事死者，如事生。chūzétì 出则弟 xiōng dào yǒudìdàogōng 兄道友，弟道恭。xiōng dìmùxiàozài zhōng 兄 弟睦，孝在中。cáiwùqīngyuàn héshēng 财 物轻，怨何生。yányǔrěnfènzìmǐn 言语忍，忿自泯。huòyǐn shíhuòzuò zǒu或饮食，或坐走。zhǎng zhě xiānyòu zhě hòu 长者先，幼者后。zhǎng hūrénjídài jiào 长呼人，即代叫。rénbùzàijǐjídào 人不在，已即到。chēng zūn zhǎngwù hūmíng 称尊长，勿呼名。duìzūn zhǎngwù xiànnéng 对尊长，勿见能。lùy...
